Het bloeiend land
het bloeiend land
laat maar zien
ogen die geen hoop
meer kennen
neergeslagen
zonder licht
schouders die
te krom zijn
om de lasten
van de dag
te kunnen dragen
toon het schrale
van je handen die
met eelt vervormd
nog steeds om
arbeid vragen
maar in je lach
ben jij nog steeds
het bloeiend land
dat de hand van de
schepper heeft gekend
tussen eufraat
en tigris school
het mooiste paradijs
als fata morgana
waar nu oorlog krijst
wil melker
12/10/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Vrijdag, oktober 13, 2017 02:36 |
| Vaak leven tussen angst en vrede dagen vliegen voorbij, steeds niet wetende hoe jou morgen er uit ziet tranen nemen de afslag naar beneden, wanneer jij aan morgen denkt, enkel de liefde voor je familie houd jou op de been, hoe naar het gebied nu ook is de gedachte aan jou familie maakt jou sterk.... liefs lodi |
|
| EXPLICIT: | Donderdag, oktober 12, 2017 23:16 |
| Velen zijn gevlucht maar zullen helaas nooit ontsnappen... | |
| Hans Winter: | Donderdag, oktober 12, 2017 18:20 |
| verloren is een smalle weg de doorgang naar een ander van smarten ontheven des te levendiger gestalte, behorend bij het ander land dat ons allen is aangezegd. de mens naar zijn bestemming herkennen, het visioen staat het ons toe om te doen. groetje, hans |
|
| Jadzia: | Donderdag, oktober 12, 2017 14:27 |
| Voor mij een moeilijk gedicht om eens diep over na te denken Wil - ik heb het opgezocht. Piekerende groet van Jadzia |
|
| teun hoek: | Donderdag, oktober 12, 2017 11:53 |
| van bloeiend tot bloedend land. h gr. th |
|
| claire vanfleteren: | Donderdag, oktober 12, 2017 11:31 |
| Het is moeilijk te begrijpen dat elk mooi land die wij kenden soms met de grond gelijk gemaakt is, maar niet alleen dat, ons eigen ik kan veel verduren te krijgen, ik heb het gezien en ook al ervaren in de rusthuizen van tegenwoordig, ze zouden er veel meer moeten aan doen, ik ga zeker nog een krantenartikel schrijven, want het ligt mij zeer hoog! | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 12, 2017 06:26 |
| In jouw woorden lees ik hoe jij bent begaan met dat paradijselijk land Wil. Het roept hoog kippenvel op en het is te triest voor woorden Ben het helemaal met je eens. Wens je (op de valreep) ook een mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||