Het mentale pantser
het mentale pantser
het gonst
voel de trekkracht
van vele geesten
mensen
wirwarren in
besluiteloosheid
er is geen strakke
energiegerichte
daadschap streep
wel een kakofonie
van speldenprikjes
die ontladen in de geest
zij bouwen
spanning op waarin
ik niet kan blijven
ik vlucht
wat schielijk weg
van al die lijven
de druk neemt af
voel mij leeggezogen
omdat kracht is afgetapt
een dagje stad
het mentale pantser dat
nergens in de verkoop was
wil melker
13/10/2017
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, oktober 14, 2017 20:18 |
| Mooi gedicht Wil en heel helder. Hoe wij mensen elkaar kunnen (aan)voelen en meekrijgen van wat er gaande is. Dat is soms van een behoorlijke trekkracht. Zeker waar veel mensen bij elkaar zijn. Heel mooi verhelderend geschreven. Ik wens je een fijn weekend. Liefs | |
| lodi: | Zaterdag, oktober 14, 2017 03:05 |
| Dagelijkse sleur mensen met een hoop gezeur, zij praten jij bied ze een luisterend oor, steeds weer dag in dag uit de zelfde die van jou wonderlijke geduld, gebruik willen maken maar het put je uit al die negatieve energie wat er van komt, jou leven gaat door zeg nu eens stop en draai je om, geen leeg gezogen lichaam meer ga verder met je eigen leven.... liefs lodi |
|
| Clarice: | Vrijdag, oktober 13, 2017 21:05 |
| Ik vind er niets mis mee; als je je niet verloren voelt tussen al het drukke en gezellige, kan het ontspannend zijn. Mooi gedicht, gts Clarice | |
| EXPLICIT: | Vrijdag, oktober 13, 2017 18:17 |
| Een dagje stad, wat een nachtmerrie Wil! Zelfs de supermarkt vind ik al een ramp ;-) | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 13, 2017 11:35 |
| kennelijk een hele inspanning Wil. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 13, 2017 10:57 |
| Soms verliest het pantser zijn mentale kracht Wil en moet de batterij weer worden opgeladen met een dagje elders, dat heb ik gisteren gedaan en kan er weer even tegen aan. Het was een groot succes met een stralende zon in de Eifel. Die zon wens ik jou ook toe en een fijne dag. Anneke |
|
| Avr: | Vrijdag, oktober 13, 2017 09:48 |
| Dit mooie gedicht tovert toch een lach op mijn gezicht, omdat ik mijzelf hierin herken, wil! Terwijl velen het als een soort van uitstapje ervaren! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||