woorden
’s ochtends bij het haangekraai
als nog een nevel over weiden ligt
reiken woorden mij de hand
in schemer van het eerste licht
zij wiegen zich in tedere dans
van verzen die in rijm gebonden
aan strofen geven ware glans
maar ’s nachts bij ’t kaarsgeknisper
vallen mij andere woorden in het hart
zij branden, woeden op de bladen
en krommen zich in diepe smart
sunset 13-10-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, oktober 13, 2017 16:57 |
| teun hoek, Mooi deze reactie van en door jou; dank je wel en een prettige vrijdagavond. Vriendschappelijke genegen groeten, |
|
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 13, 2017 13:08 |
| een beurtelingse balans , die het leven kenmerkt. th | |
| sunset: | Vrijdag, oktober 13, 2017 12:53 |
Avr, Dank je voor je mooi reageren en nog een fijne verderzetting van deze vrijdag. Genegen groet, |
|
| Avr: | Vrijdag, oktober 13, 2017 09:17 |
| Schrijven kan inderdaad lucht geven, aan een hart vol smart! Een heel mooi schrijven, sunset! mvg Avr | |
