Mis...
Mis...
Opgevangen voor het vallen, soms op tijd en soms te laat
zoute tranen gesust, wonden gekust, brandjes geblust
gelachen, gehuild, geliefd en gehaat
keuzes gemaakt en wegen gekozen, ook onbewust
Mens wordt monster, dier wordt beest
een prachtig fietspad blijkt een doodlopende straat
wat als je ergens anders was geweest
kent de route van het lot verlaat?
Zal zoete regen ooit weer smaken
waar duisternis gewoon weer donker is
en je sterren aan kunt raken
mijn lieve kind, wat ging er mis?
Opgevangen voor het vallen, soms op tijd en soms te laat
zoute tranen gesust, wonden gekust, brandjes geblust
gelachen, gehuild, geliefd en gehaat
keuzes gemaakt en wegen gekozen, ook onbewust
Mens wordt monster, dier wordt beest
een prachtig fietspad blijkt een doodlopende straat
wat als je ergens anders was geweest
kent de route van het lot verlaat?
Zal zoete regen ooit weer smaken
waar duisternis gewoon weer donker is
en je sterren aan kunt raken
mijn lieve kind, wat ging er mis?
Reacties op dit gedicht
| Naso: | Donderdag, oktober 19, 2017 17:09 |
| Heel mooi. We weten allemaal wat je bedoelt. Het zijn rare, trieste dagen. En de zon mag nog uren schijnen, ze maakt het voorlopig niet goed. Met name de laatste strofe vind ik prachtig. | |
| september: | Vrijdag, oktober 13, 2017 23:00 |
| Heel aangrijpend. Heel goed geschreven. Het gedicht is een voltreffer. Liefs | |
| Avr: | Vrijdag, oktober 13, 2017 18:35 |
| Aangrijpend,dit zeer droef mooie schrijven! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Plaatjespraatjes | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||