Euforie is voorbij
euforie is voorbij
het was zo’n dag
dat ik mezelf
driftig bezig zag
opererend tussen
jouw lach en de
speren in mijn hart
balancerend met
liefde en onmacht
om aan beiden
gestalte te geven
in het schizofrene
uren beleven
ik dirigeer maar
mis de basis om
op terug te vallen
mijn stok verkort
steeds meer bereik
zodat chaos over blijft
weer bloedt
de stekende pijn
waar liefde slechts
tijdelijk kan zijn
de euforie is voorbij
jouw lach blijft toch bij mij
wil melker
15/10/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Maandag, oktober 16, 2017 02:26 |
| Vandaag heerlijk buiten schijnt de zon en een lief briesje vangt jou liefde, ze neemt hem mee en laat hem los bij jou geliefde, het blijde gezicht spreekt boek delen maar verraad ook de pijn die ze mee draagt, deze ziekte niet omkoopbaar maar heel even gevangen genomen... liefs lodi |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, oktober 15, 2017 08:09 |
| Een gedicht waarvan het hart gaat bloeden, een dysforie nabij. Ik denk dat ik het begrijp Wil en wens je alle goeds dat wellicht weer tot euforie kan leiden zodat pijn vermindert en het bloeden stelpt. De zon schijnt volop vandaag, ook voor jou. Warme groet. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 15, 2017 05:29 |
| wat mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||