Kom maar, stilte
Kom over, stilte
wees niet bang of verlegen
kom, ik ontvang je met open armen
je zal echt niet zwaar wegen
Kom, stilte, ik heb je even nodig
je bent welkom, tussen al dat geluid
je zal niet zijn, overbodig
het is hier veel te luid
Stilte
Ik hield al een plaats vrij voor jou
hier in de zetel, naast mij
kom nu maar even, heel dichtbij
ik vraag het je heel lief
ik heb je nodig, hier aan mijn zij
Als ik dan weer genoten heb van jou
kan ik afscheid nemen
dan kom je gewoon terug, de volgende keer
ik laat het je wel weten
want ik weet
jij komt zeker weer
​(mijn gedichten zijn NIET autobiografisch)
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, oktober 19, 2017 13:15 |
| Wat prachtig over de stilte als vriend en gezelschap geschreven. Heel mooi. Liefs | |
| Hans Winter: | Dinsdag, oktober 17, 2017 18:24 |
| de stilte mag je willen, de donkerder dag gaat je wens vast erkennen. groetje, hans |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, oktober 17, 2017 09:37 |
| stilte is zeker nodig in deze hectische wereld mooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||