einde
waar de woorden
niet verder kunnen
en de daden
in stilte blijven hangen
waar de cirkels die ik ren
verstommen
in een kale lucht
word ik vervuld
met een leegte
groter dan ikzelf
het is niet ijzig
en niet koud
het is niet
en niet meer
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Donderdag, november 02, 2017 09:27 |
| Erg sterk dit, knappe vondsten ook. Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 22, 2017 11:44 |
| een droevig schrijven asnog gelezen sterkte hoor |
|
| september: | Donderdag, oktober 19, 2017 13:19 |
| Mooi gedicht. Het blijft bij in de woorden en het voelbare. Liefs | |
| Clarice: | Woensdag, oktober 18, 2017 21:20 |
| Een moment van gelatenheid, mooi geschreven, herkenbaar ook. Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Woensdag, oktober 18, 2017 19:45 |
| sterkte in deze moeilijke tijd. th |
|
| Avr: | Woensdag, oktober 18, 2017 19:05 |
| Een droef mooi schrijven! Hopelijk word die leegte toch weer gevuld. Sterkte! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: [zwarte engel] | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||