zwaartekrachtgolven
wij pulseerden wat
zagen toe hoe
zwarte gaten elkaar
radicaal op aten
wisten dat er
nieuwe energie
aan zat te komen ook
wij hadden onze dromen
een paradijselijk heelal
met lange diepzwarte
zwaartekrachtgolven
die ons liefelijk bedolven
ik voelde in de kern
van mijn neutronen
dat ook de rode dwerg
dit ging overkomen
wij spanden onze vezels
om deze zondvloed
in de kosmos te ondergaan
een implosie te weerstaan
we zijn gegroeid in
het interstellaire geraamte
eerst spierenbundel nu orgaan
vibreren het hart in duobaan
wil melker
19/10/2017
lodi: | Vrijdag, oktober 20, 2017 02:45 |
Leven hier ver vandaan kijkend uit mijn raam zoek ik de sporen die jij vloog naar kosmos, mijn raam zo dik maakt het zoeken uitdagende, jou leven is daar maar hier op aarde staan jou voetstappen nog, hoor ik af en toe nog jou lach en vraag ik kom terug als het mag... liefs lodi |
|
H. Mariette: | Donderdag, oktober 19, 2017 22:38 |
Mooi Wil... As usual... lieve groet :) | |
EXPLICIT: | Donderdag, oktober 19, 2017 16:31 |
Het was me wel een reis hoor die 130 miljoen lichtjaren om er te komen! Nu nog zorgen dat er geen kraters worden begaan ;-) | |
teun hoek: | Donderdag, oktober 19, 2017 14:08 |
gouden dromen. th | |
Jadzia: | Donderdag, oktober 19, 2017 13:05 |
Pfff...Ik laat het los voor mij geen kosmos. Jouw gedicht is van grote waarde maar mag ik blijven op mijn aarde? Een aardse groet van Jadzia. |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 19, 2017 09:12 |
Zwaartekracht aan energie en mystiek als een explosie in dit bijzondere gedicht Wil, mijn hart vibreert er van. Zonnige groet en mooie dag. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 19, 2017 05:58 |
goede morgen wil | |
Auteur: wil melker | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 19 oktober 2017 | ||
Thema's: |