onzichtbaar
Wanneer je zo hard je best doet
Maar steeds weer afgewezen wordt
Want die andere is belangrijker
Die andere heeft het zwaar
Wanneer ze vergeten
Dat jij, al anderhalf jaar thuis bent
Omwille van ziekte
Maar men niet weet wat er is
En toch heeft die andere het moeilijker
Wanneer je enkel commentaar krijgt
Je niets goed kan doen in hun ogen
Wanneer er niet naar je geluisterd wordt
Zelfs niet gehoord wordt
Wanneer jij hun dochter bent
En de belangrijkste is dat niet
Wanneer het je zo enorm kwaad maakt
En het hen niets doet
Dan ben je er klaar mee
Ik ben er klaar mee!
Maar steeds weer afgewezen wordt
Want die andere is belangrijker
Die andere heeft het zwaar
Wanneer ze vergeten
Dat jij, al anderhalf jaar thuis bent
Omwille van ziekte
Maar men niet weet wat er is
En toch heeft die andere het moeilijker
Wanneer je enkel commentaar krijgt
Je niets goed kan doen in hun ogen
Wanneer er niet naar je geluisterd wordt
Zelfs niet gehoord wordt
Wanneer jij hun dochter bent
En de belangrijkste is dat niet
Wanneer het je zo enorm kwaad maakt
En het hen niets doet
Dan ben je er klaar mee
Ik ben er klaar mee!
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, oktober 20, 2017 08:58 |
| Pijnlijk, juist van je ouders hoop je op liefdevolle woorden, een steuntje in de rug. Wanneer je steeds wordt afgewezen lijk je wel onzichtbaar. Goed gedicht. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| Clarice: | Donderdag, oktober 19, 2017 22:30 |
| Dat kan ik me voorstellen. Er zijn mensen die altijd hun miserie uitvergroten en daarmee aandacht opeisen. Het stille, minder zichtbare leed is echter vaak erger of minstens even erg. Goed je hart gelucht, gts Clarice | |
| september: | Donderdag, oktober 19, 2017 19:30 |
| Een vorm van niet gezien worden, onzichtbaarheid. Die diep raakt en indringt. Goed verwoord door jou. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Linwé | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||