De lanterenpaal....
Daar hang jij alleen
geen weg meer terug
gevangen in de lucht,
geen benul van tijd
altijd licht pal boven
deze web heeft jou
je maatjes afgenomen,
niet samen hangen
of samen liggen op
het hoopje dat onder
jou ligt,
kinderen spelen met
grote blijdschap maar
jij niet jij kijkt toe met
verdriet....
geen weg meer terug
gevangen in de lucht,
geen benul van tijd
altijd licht pal boven
deze web heeft jou
je maatjes afgenomen,
niet samen hangen
of samen liggen op
het hoopje dat onder
jou ligt,
kinderen spelen met
grote blijdschap maar
jij niet jij kijkt toe met
verdriet....
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Vrijdag, oktober 20, 2017 23:19 |
| Tegenwoordig bouwen ze 'bruggen' verlichting is niet meer nodig het asfalt is toch overal zwart en wie wil er echt nog wat zien? |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 20, 2017 22:17 |
| een mooi schrijven | |
Over dit gedicht
| Auteur: lodi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||