de laatste dagen van een herfst
nevel druppelt traag zich neder
benat het wiegend glimmend blad
leven wordt nu reeds gezwegen
heeft ’t uitbundige genoeg gehad
stappen knisperen door het lover
in de verte schemert ’t rood
rond mij kleurt zich fel de wereld
in herfstig bont grotesk geweven
zilveren draden van een web;
’t bruin van afgevallen noten
- rijke oogst van deze tijd -
liggen op de bodem ingebed
de lucht verheldert en de zon
verwelkomt dag met gouden stralen
ik weet: dit zijn de laatste dagen
dat alles weerkeert naar haar bron
sunset 24-10-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, oktober 26, 2017 08:02 |
| voske, Dank je wel en geniet verder van een liefst rustige en vreedzame donderdag. Warme genegen groet, |
|
| voske: | Donderdag, oktober 26, 2017 00:48 |
| Zeer verdienstelijk. Graag gelezen. | |
| sunset: | Dinsdag, oktober 24, 2017 23:34 |
| Clarice, Dank je. En nog een rustige dinsdagavond. Warme genegen groet, |
|
| Clarice: | Dinsdag, oktober 24, 2017 22:58 |
| Mooi gedicht, Sunset. Gts, Clarice | |
