Je voelt je alleen, niet begrepen
Maar wel gesteund
Door de stilte, door de leegte
Wanneer je de pijn gewoon bent
En verdergaat, elke dag opnieuw
Want een pijnstiller werkt niet
Je bent het vertrouwen in de mens kwijt
Of je kent het niet
Luisteren naar iemand heeft geen betekenis
Horen dat de ander iets zegt, niet wetende wat
Vind je normaal, het is het enige dat je kent
Als alles wat jij gewoon vind,
Wat jij de normaalste zaak van de wereld vind
Als die ballon doorprikt wordt
Dan ben je even alles kwijt
De veilige basis van toen, voelt als een bodemloos gat
Het vertrouwen in jezelf ging vliegen met de ballon
Je twijfelt.. Wie ben ik, wat ben ik
En vooral, wie zijn zij?
Wat is de wereld, hoe is de échte wereld
Daar gaat je veiligheid, het vertrouwen in..
En het ontdekken van
begint opnieuw