Gevoelens
Nu de zon mijn hart niet warmt
De maan niet fluistert tot mijn ziel
Tranen meer vloeien
En de nacht de dag verlengd
Juist nu voel ik mij een dwaler
Verloren in een land waar ik niet wil zijn
Gedachten vormen een vesting
Als muren zonder deur
Het dansen tussen onwetendheid
Gewurd door onzekerheid
Gebroken door een toekomst beeld
Verstrikt in emoties zonder plek
Verdwaald in juist die nevels van ongemak
Daar zoek zoek ik mijn kracht
Een zucht en biddend om hoop
In die wereld zoek ik herstel in mijn verloren ballans
Nu het duister niet troost
Licht mijn vijand lijkt
Berust ik
Wachtend op de storm die overtrekt
Om kijken is geen optie
Uit angst dat hij al aan mijn voor deur raast
Maar misschien verandert zijn koers
En is hij slechts een spinsel in mijn hoofd
Het wachten is als een demon
Het vreet je op
Maar nimmer zul je hem aanschouwen
***Wim****
september: | Maandag, oktober 30, 2017 13:26 |
Indringend intens en mooi geschreven Black Lord Een gedicht om even stil bij te staan en de woorden te voelen. Liefs |
|
Avr: | Woensdag, oktober 25, 2017 16:07 |
Het leven is onvoorspelbaar! Bestaat uit vallen, en hopelijk weer opstaan. Dit kost kracht, en deze wens ik je toe, Wim! mvg Avr | |
lodi: | Woensdag, oktober 25, 2017 13:28 |
lieve wim (of hoe ik je noemde)lieve black papa, het doet mij verdriet om te lezen hoe zwaar jij het nu heb en ik slechts kan zeggen hoeveel ik je gemist heb en nog ik wil der voor je zijn dus onthoud ik ben er voor je wat er ook is gebeurt!!!!ik stuur je liefde en een beetje rust hopelijk mag dat een beetje helpen...liefs lodi | |
teun hoek: | Woensdag, oktober 25, 2017 12:32 |
wim ik begrijp jouw reactie op mijn eerdere gedicht. komt heel dicht bij elkaar.Sterkte en kracht toegewenst. th | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Black Lord | ||
Gepubliceerd op: 25 oktober 2017 | ||
Thema's: |