op de vlakte
hoe de zon reeds platgeschreven is
het avondrood dagelijks geroemd
steekt achter geen enkel woord betekenis
en blijft schemer voor eeuwig verdoemd
aan elke zee die het voor de wind gaat
niet te vergeten de branding, stel je voor
die natte dromen en golven stukslaat
tot een verwaaide stem die ik vaag hoor
zo past de wereld op een gemeentelijke kaart
of op ‘t internet, waar alles eeuwig rondwaart
het avondrood dagelijks geroemd
steekt achter geen enkel woord betekenis
en blijft schemer voor eeuwig verdoemd
aan elke zee die het voor de wind gaat
niet te vergeten de branding, stel je voor
die natte dromen en golven stukslaat
tot een verwaaide stem die ik vaag hoor
zo past de wereld op een gemeentelijke kaart
of op ‘t internet, waar alles eeuwig rondwaart
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, oktober 29, 2017 15:29 |
| maar de zon in de herfst tussen het gekleurde lover....schitterend. h gr. th | |
| David Matser: | Zondag, oktober 29, 2017 14:06 |
| Graag gelezen | |
| Avr: | Zondag, oktober 29, 2017 13:34 |
| Een dagelijkse sleur die men wil doorbreken! Daar doet mij dit mooie schrijven aan denken! mvg Avr | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 29, 2017 12:01 |
| ja mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||