De som der delen

Haar vinger
Voel ik nog
Hier op mijn wang
Waar de traan nu rolt

Haar glimlach
Zie ik nog
Maar nu alleen nog
Wanneer mijn ogen gesloten zijn

Haar bloemen
Staan nu buiten
Boven haar permanente huis
Eerder stonden ze hier thuis

Haar stem
Klinkt deze avond
Ik neem niet op
Want ik wil haar horen

Haar lach
Klinkt niet langer
Bij mijn verschrikkelijkste grap
Neem jij geen ongemak weg

Haar woorden
Hoor ik nu
Intens en zoveel luider
Nu de wereld stil is

Haar imperfecties
Zie ik nu
Voor wat ze zijn
Unieke eigenschappen om te koesteren

Haar lach
Klinkt niet langer
Dit is een verschrikkelijke grap
Niemand neemt dit ongemak weg

Haar deel
In mijn leven
Is zoveel meer geworden
Dan de som der delen

Geschreven door

Pathos

Reacties op dit gedicht

Pathos vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Clarice:	Donderdag, november 02, 2017 21:46
Mooi geschreven, Pathos. Sommige mensen zijn meer dan herinneringen, ze beïnvloedden je hele leven en na hun heengaan lijkt alles zo onwezenlijk. Sterkte, gts Clarice

Avr:	Donderdag, november 02, 2017 19:14
Zeer rakend mooi het gemis verwoord! Wens je sterkte! mvg Avr

David Matser:	Donderdag, november 02, 2017 14:41
Wat is een mens meer dan de som van zijn herinneringen, als er uiteindelijk niets overblijft dan de herinneringen bij anderen

teun hoek:	Donderdag, november 02, 2017 11:40
herinneringen waarmee je worstelt, de stilte , het alleen zijn. dat veel opborrelend geluk je troost biedt. h gr. th

Over dit gedicht

Auteur: Pathos
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 02 november 2017
Thema's: [Liefde] [Dood] [Gemis]