Pijn
Ik voel steken van pijn door mijn lichaam heen gaan
Je maakt het mij moeilijk om op mijn benen te staan
Je zit zelfs in mijn handen en voeten
Je bent ook de eerste die mij elke dag komt begroetten
Je bent heel trouw en vaak vliegensvlug
Bonk je geregeld tegen mijn onderrug
Mijn gezin weet ook van jouw bestaan
En ziet jou liever niet komen maar gaan
Mijn man leest je af van mijn gezicht
En vind het knap dat ik niet onder jou zwicht
De maanden worden zwaarder mischien een pilletje van het een of ander erbij
Ik knikte bevestigend ja toen je dat tegen mij zei
Je maakt het mij moeilijk om op mijn benen te staan
Je zit zelfs in mijn handen en voeten
Je bent ook de eerste die mij elke dag komt begroetten
Je bent heel trouw en vaak vliegensvlug
Bonk je geregeld tegen mijn onderrug
Mijn gezin weet ook van jouw bestaan
En ziet jou liever niet komen maar gaan
Mijn man leest je af van mijn gezicht
En vind het knap dat ik niet onder jou zwicht
De maanden worden zwaarder mischien een pilletje van het een of ander erbij
Ik knikte bevestigend ja toen je dat tegen mij zei
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, november 05, 2017 17:38 |
| Het lijkt me erg zwaar om met lichamelijke pijn te moeten leven. Een goede vriendin van mij heeft het ook. Ik bewonder de kracht waarmee zij in het leven staat. En dat lees ik ook terug in jouw gedicht. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| Avr: | Zaterdag, november 04, 2017 17:42 |
| Zeer indrukwekkend zoals je je pijn, en het meeleven van je dierbaren, weet te verwoorden! Sterkte! mvg Avr | |
| teun hoek: | Zaterdag, november 04, 2017 13:40 |
| moeilijk die pijn. veel sterkte. h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: melisande bout | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2017 | ||
| Thema's: | ||