Mama
U bent niet meer hier
Uw stoel is leeg
Uw handen werkloos
Geen naald, geen draad
Wordt nog aangeraakt
U kunt niet meer zorgen
Uw leven was klaar
Het is goed geweest.
Toch dragen wij u
In onze hoofden
Onze harten
Onze zielen
Wij volgen de weg
Wij gaan verder
Zonder U
U ging, een nieuwe start
De herinneringen verwarmen ons hart
Zijn als een warme jas
Wij dragen u
Wij dragen uw leven mee.
Uw stoel is leeg
Uw handen werkloos
Geen naald, geen draad
Wordt nog aangeraakt
U kunt niet meer zorgen
Uw leven was klaar
Het is goed geweest.
Toch dragen wij u
In onze hoofden
Onze harten
Onze zielen
Wij volgen de weg
Wij gaan verder
Zonder U
U ging, een nieuwe start
De herinneringen verwarmen ons hart
Zijn als een warme jas
Wij dragen u
Wij dragen uw leven mee.
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Zondag, november 05, 2017 19:37 |
| Een droef mooi schrijven! Vooral met een zeer mooi en veelzeggende laatste regel. Sterkte! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2017 | ||
| Thema's: | ||