Afscheid
Afscheid
Er zijn geen woorden meer
die ongewassen de mond verlaten
De deur sloeg een laatste keer
niets meer te bepraten
Al het gezegde verloor geloof
toen de waarheid naakt verscheen
Hoe jouw glimlach plots verschoof
jouw goede moed verdween
Er zijn geen stenen meer
die stabiliteit nog onderbouwen
De laatste muur ging neer
in ondermijnd vertrouwen
Het mortel is al opgedroogd
verbinden is hier echt voorbij
De bouwval door jou beoogd
bleek toch niets voor mij
Vergeten, nee, dat doe ik niet
een zware les dat is mijn deel
Ook dat je mijn verdriet niet ziet
jouw geluk werd mij te veel
Reacties op dit gedicht
| Claudelaire: | Dinsdag, november 07, 2017 05:44 |
| 10 op 10 ! | |
| september: | Maandag, november 06, 2017 20:21 |
| Goed geschreven en in het overbrengen voelbaar bij het lezen hoe het soms kan verlopen. Liefs | |
| Clarice: | Zondag, november 05, 2017 22:38 |
| Mooi verwoord hoe het soms kan voelen, trucker klaas. Gts, Clarice | |
| Avr: | Zondag, november 05, 2017 19:41 |
| Droef, maar wel mooi, dit afscheidsschrijven! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2017 | ||
| Thema's: | ||