wij worden gedragen
waar woorden
uit bomen vallen
regent het
buigt aarde zich
tot een holle hand
en haal jij
emmer en paraplu
maar onze dromen
gaan zelfs over distels
en ik stel me voor
dat wij in de hemel wonen
daar hebben wij ons
uit het zwijgen geleefd
en in zijstromen
tijd verstopt
een boot draagt ons
jou, mij
en de emmer met woorden
sunset 09-11-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, november 10, 2017 07:53 |
| David Matser, Dank je wel voor je lezen en reageren en nog een heel vredige vrijdag. Warme vriendschappelijke groet, |
|
| David Matser: | Donderdag, november 09, 2017 19:24 |
| Stilmakend mooi, dank voor het delen | |
