langzaam wordt het kouder
jij zegt dat herinneringen
in schaduwen groeien
tussen brokstukken gletsjerpuin
maar bergtoppen liggen nog steeds
in nevels en de lucht is zo ijl
dat zij breekt onder de last
van laatste vogels
wanneer wij stromen
dooit het ijs op de hellingen
waaien haren als zeilen van boten
van je voorhoofd pluk ik mos
laat het simpelweg liggen
- lang voor de eerste sneeuwvlokjes
dwarrelen de liefdevolle verzen
sunset 13-11-2017
Reacties op dit gedicht
