Kouder
De zon kruipt op ellebogen door de wolken
Haar ochtendlicht door wat mist verzwakt
Soms plaagt het lage licht mijn ogen
Als de nevel even is weggezakt
Mezen vliegen af en aan op t huisje
Onlangs op t balkon voor t raam gezet
Met argusogen door de hond bekeken
Vanaf de bank of vanuit het bed
Voor de duiven heeft ze geen tolerantie
Worden met veel misbaar verjaagd
De mezen krijgen meestal wel clementie
Het is maar net hoe het haar behaagt
Ik hou van de kou, de sneeuw, de winter
De korte dagen en de kachel aan
Kaarsen al bij het avondeten ontstoken
Of om met de hond door de sneeuw te gaan
Wel laat de kou steeds meer zijn sporen na
Op heup, de knieën en de rug
Begint alles steeds meer te kraken
Kan niet alles meer even vlug
Maar met een slapende hond op schoot
En als stads-fat genietend van de mezen
Koester ik het simpele geluk rond mij
En hebben de duiven ook even niets te vrezen