De kleine burgeres
Moeders vriendin Marieke komt
vandaag op visite, ze zal bij de
bakker iets halen om straks bij
de thee uit te halen naar de elite
die haar te forse kredieten doet
afbetalen, haar limiet is bereikt
ze kan niet meer ademhalen.
Je moet meer relativeren, raadt
mijn moeder haar aan en de macht
van de hogere klasse accepteren.
Waar is m'n gebakje? vraag ik Marie
ludiek wijzend naar 'n lege salontafel.
Er waren er geen momenteel, veinst
ze met een kleinburgerlijke tactiek.
Ik kijk haar aan en vraag spotziek:
verkochten ze dan ook geen wafels?
Reacties op dit gedicht
| Vin: | Vrijdag, november 17, 2017 08:27 |
| Inderdaad, wafels zijn er al voor een penny, nietwaar? | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, november 16, 2017 10:22 |
| laten we het relativeren jegens de elite maar laten... hebben we lang genoeg gedaan :-) leuk gebracht! |
|
| september: | Woensdag, november 15, 2017 20:46 |
| Erg geestig leuk gedicht Claudelaire. Liefs | |
| teun hoek: | Woensdag, november 15, 2017 13:36 |
| een pijnplek in onvermogen. th |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 15, 2017 13:06 |
| Zat duidelijk verlegen om het gebakje, oei Marieke toch, niet aan gedacht. Glimlachend gelezen Claudelaire. Fijne middag Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, november 15, 2017 12:10 |
| ja | |
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2017 | ||
| Thema's: | ||