Wanneer de revolutie aanbrak,
Dachten wij het te overwinnen,
Met moralen, idealen, grammaticaal correcte zinnen.

Maar het tij was nog steeds gekeerd,
We hebben het nog steeds niet geleerd,
We zijn met het einde begonnen,
Zonder aan het begin te beginnen.

Wij stonden daar met vuurmacht, handen in de lucht,
Wij stonden daar met een betere toekomst verwacht,
Wij dachten het allemaal te veranderen,
Maar wij waren fout, met gevolgen indien veracht,
God wat zaten wij fout, nu met onze handen in onze zak.

Maar alsnog verwachten wij die betere toekomst,
En zullen de ivoren paleizen vallen,
Wanneer wij samen staan, met broeders en zussen, hand aan hand,
Met stappen naar een beter land,
Ook al zitten wij vast in deze ambitie,
Het is beter dan wat ons te wachten staat, de alternatieve versie,

Dus bloeden zullen we,
Vechten zullen we,
Ook al bloedt deze ideologie doodt.
Met ons, het volk, de stem die schreeuwt, de vuisten die in de lucht ballen, de kreet van nood
Ook al duurt het nog even,
Is het nu nog ik, is het nu nog eigen, is het nu nog een fluister, en een hand in de zak,
Terwijl wij denken aan voorspoedige dood.