Jouw mysterieus bestaan
jouw mysterieus bestaan
achteloos woel ik het zand
wil de kleuren vragen welke
voeten zij ooit hebben gedragen
in de losheid van de wind
opent glimlach donkere ogen
met een heldere herkenningsblik
traditioneel zijn woorden al geteld
maar met het lichte loken
komt er weer spanning in het veld
cultuurgebaren wijzen wegen
die voor mij onzichtbaar zijn
voel handen wringen in verlatingspijn
toch delen we de sfeer
de drukte en het geroezemoes van
leven in de smeltkroes van het mooie weer
kom laat mij delen in de sprookjes
van jouw mysterieus bestaan
liefde zien die ook jou gelukkig maakt
wil melker
18/11/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Zondag, november 19, 2017 02:40 |
| Steeds weer vraag jij jezelf af hoe het leven aan de andere kant zou zijn, zouden ze daar ook fijn kunnen genieten van het natuur pracht, leven hun met de kennis van wat we hier met ons mee dragen, de vragen waar jij maar geen antwoord op weet enkel het geen wat jij hier ziet, witte voeten gekleurde voeten delen het zelfde zand genietend aan de waterkant.... liefs lodi |
|
| David Matser: | Zaterdag, november 18, 2017 17:19 |
| Interessant beeld schets je hier. Graag gelezen | |
| M-Rose: | Zaterdag, november 18, 2017 14:33 |
| Wil Melker ga je de sprookjes weg op vandaag |
|
| teun hoek: | Zaterdag, november 18, 2017 12:47 |
| waar een sprookje een echt gezicht verkrijgt. th | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, november 18, 2017 10:18 |
| Sommige sprookjes zijn te mooi om wáár te zijn en de meeste hebben iets mysterieus,liefde werkt dan verhelderend als de lente van het bestaan. Mooi gesproken gedicht Wil en Fijn weekend. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2017 | ||
| Thema's: | ||