Eén blad.
Eén blad.
Tussen miljoenen
juist die foto
wat zon beschenen in ’t vizier.
Het valt je op
dat Esdoornblaadje
nog boom gebonden vol vertier.
Straks afgestoten
nog vol schoonheid
al hoewel getekend in de tijd.
zoals wij zelf
uniek in wezen
hier mogen prijken , stil verblijd.
Je wandelt op
verharde paden
hier in het park, geconfronteerd
met ’t ene blad
dat wil verhalen
wij zijn gezien , en hoog geëerd.
th
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zaterdag, november 18, 2017 17:49 |
| mooie moment weergave | |
| David Matser: | Zaterdag, november 18, 2017 17:21 |
| Mooie metafoor | |
| Aquarel: | Zaterdag, november 18, 2017 12:57 |
| Heel mooi! Je kunt genieten van de details in de natuur. Fijne dag, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2017 | ||
| Thema's: | ||