Ken je dat gevoel,
je wil zoveel schrijven
en toch schrijf je niets.
Je begint wat te krabbelen,
maar meer zit er niet in.
Enkele golvende lijnen
op het blaadje van papier
verklaren je gevoelens.
Maar niemand weet,
hoe dik, dun, breed of lang
die golvende lijn mag zijn,
welke gevoelens er toen,
in die golvende lijn
er door je heen zijn gegaan,
die golvende lijn lang..
En zo kwam je tot de gedachte
een zee van golven te tekenen,
met elke golf een ander gevoel
ja, weet je nu wat ik bedoel?