Ontwaken
Het s zo moeilijk om alles nu te bevatten
De logica te begrijpen.
Ik kan niet meer lief hebben.
Liefde is een gevoel,
dat zal ik nu blijven ontwijken.
Zoveel meegemaakt.
Zoveel lief gehad.
Zo vaak heeft dat mij stuk gemaakt.
Maar ik ben opgestaan
Ben door gelopen
en heb mezelf opgeraapt.
Soms kijk ik terug naar "toen"
Hoe wij samen alles deden delen.
Maar terug kijken moet ik niet meer doen.
ik moet vooruit kijken.
De valkuilen ontwijken.
En mezelf blijven oprapen en ooit eens echt uit dit onbeuwst ontwaken.
Reacties op dit gedicht
| WatchingMe!: | Dinsdag, januari 09, 2018 23:46 |
| thanks voor de leuke reacties. dat geeft me de kracht om mijn inspiratie zo door te schrijven | |
| gedichtenlady: | Zondag, november 26, 2017 16:30 |
| Zo mooi, gevoelig ... ik kan uit dit gedicht iets leren. Mvg, |
|
| EXPLICIT: | Donderdag, november 23, 2017 21:01 |
| Mooi wijs inzicht. | |
| WatchingMe!: | Donderdag, november 23, 2017 18:19 |
| dank je wel |
|
| Artifex: | Dinsdag, november 21, 2017 22:49 |
| Wordt sterk, wordt gelukkig. Goed neergezet. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2017 | ||
| Thema's: | ||