Als zilverdraden
als zilverdraden
het fijne
spinrag gaf
niet makkelijk af
voelde het op
huid en handen
in zacht raken
pas door de
eerste zonnestralen
lichtten zij op
als zilverdraden
die door ochtendwind
liefjes verwaaiden
heb ze rustig
verwijderd als
net opgevoed mens
ik was niet
de prooi die een
spin zich echt wenst
wil melker
23/11/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Vrijdag, november 24, 2017 02:48 |
| Geweven in allerlei bochten gedraaid om je huisje compleet te maken, dagen achter elkaar was je druk bezig de juiste draadjes met elkaar te verbinden, dan is het moment daar jou web jou zachte web is klaar om je prooien te ontvangen, heel snel rol jij ze in totdat...ze niet meer los komen, en weg zijn dan hun dromen.... liefs lodi |
|
| september: | Donderdag, november 23, 2017 23:34 |
| Prachtig gedicht Wil. Om te herlezen. Zo zacht als zilverdraden. Heel mooi. Liefs | |
| EXPLICIT: | Donderdag, november 23, 2017 20:53 |
| Ze weven ze soms op de meest onhandige plekken Wil, maar kan ze geen ongelijk geven ;-) | |
| Artifex: | Donderdag, november 23, 2017 20:40 |
| Mooi! | |
| M-Rose: | Donderdag, november 23, 2017 16:05 |
| info@zee.ok | |
| teun hoek: | Donderdag, november 23, 2017 11:13 |
| mooi in beeld gebracht. toch blijf ik bewondering houden voor die spinnetjes. th |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, november 23, 2017 11:12 |
| Als een fijne zilverdraad lopen jouw woorden liefjes door dit gedicht Wil, zoals het een net opgevoed mens betaamt. Mooie dag gewenst. Anneke |
|
| Avr: | Donderdag, november 23, 2017 09:58 |
| Een mooi en leuk Herfstschrijven! Ik blijf me verwonderen over je schrijfkunst, wil! mvg Avr | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, november 23, 2017 07:00 |
| tjonge wil wat mooi hardop gelezen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2017 | ||
| Thema's: | ||