dagdagelijks rirueel
woest en wild de wind
wervelt gouden bladeren over ‘t avondveld
daaronder vers gebroken aarde
met meeuwen die voortdurend achter ploegen krijsen
motregen beitelt jaren, steels voorbij
in mijn gelaat en ‘t ruikt naar aarde
naar dauw en afgevallen lover, hars en paddenstoelen,
schemering en avond
dagdagelijks ritueel van ondergaande zon
in vaag en schemerend oranje
sunset 25-11-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, november 25, 2017 16:48 |
| Avr, Janny Scheybeler de Jonge, Dank jullie wel voor jullie lezen en heel mooi reageren en geniet van een fijne zaterdagnamiddag. Warme genegen groet, |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 25, 2017 11:53 |
| zie het voor me | |
| Avr: | Zaterdag, november 25, 2017 09:56 |
| Zeer mooi, dit beeldend Herfstschrijven! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2017 | ||
| Thema's: | ||