Slanke arcades
slanke arcades
ik heb stenen gemetseld
slanke arcades gemaakt
verbonden wat aarde
heeft los gelaten
in ons nietig bestaan
met jouw lieve woorden
waste ik mozaïek
de krachtige taal die jij
temperamentvol uitte
mocht ik als specie gebruiken
je lach was als
een beek in mijn tuin
waar tussen rotsen je
ogen de subtropen haar
schitterendste bloemen gaf
pas in de koelte
van de binnenplaats
met haar gesluierd licht
en de stilte van eeuwen
kwam jij volledig tot rust
voor samen heb ik
daar ons water geput
diep uit de ziel van
de aarde geeft zij ons al
generatieslang leven terug
wil melker
01/12/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Zaterdag, december 02, 2017 02:31 |
| In tijden van samen zijn gaf jij me de woorden die ik plechtig had beloofd te, onthouden voor wanneer het ooit nodig zal wezen nu kan een ieder lezen die langs jou loopt, de woorden die jij tot mij sprak zo raak-baar vol van gevoel en te herlezen met een doel, "Leer mij kennen, en ik zal er steeds voor je wezen op ieder moment" daarmee los jij nog iedere dag je belofte in en lees je hem steeds weer zodat je haar even bij je voelt... liefs lodi |
|
| EXPLICIT: | Vrijdag, december 01, 2017 14:22 |
| Lieflijk rijk bronwater Wil. Mooie zonnige dag. | |
| teun hoek: | Vrijdag, december 01, 2017 11:19 |
| bron voor liefde en cement. th |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, december 01, 2017 09:59 |
| voelt heel sereen bijzonder mooi verwoord Wil fijne dag wr |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 01, 2017 08:16 |
| Als bouwvakker ben je al net zou kundig Wil, je voegt de woorden handig tot fraaie bogen waaronder de bloemen schitterend kunnen bloeien. Graag dit mooie gedicht gelezen. Warme groet en fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2017 | ||
| Thema's: | ||