Ergens in het drukke India
was ik op zoek naar de
wijsheid van Boeddha, zat
in een oude metro, op weg
naar een sloppenwijk te
Calcutta om daar in het
maanlicht bij een kroostrijk
gezin aan te kloppen.
De grootmoeder wou reeds de
oude dekens opkloppen maar
ik besloot om bij de Ganges
nog even te gaan mediteren.
En daar kwamen de wijze
woorden van mijn overleden
vader weer in m'n gedachten:
Jeezes man toch, graaf niet
te diep in het bestaan, je
komt er toch niet levend uit.
Eet dus wat meer fruit en
zoek hier een lieve bruid.
En kweek een olifantshuid!
Alleen zo hou je het in de
kosmos nog wel even uit.