Even zijn
De adem van de nacht is ingehouden
De dag sluipt binnen in oh zo’n tederheid
-nog nooit een dag zien aanbreken -
De wolken zijn plat en aarzelen tussen grijs en wit
Als kleurloos parelmoer geschakeerd
Om drijvende vlekken bijna blauw
Waartegen amechtige aalscholvers scherp afsteken
En je onwillekeurig het rafelig geflap der vleugels invult
Een bliksemflits die in dit licht haar lading verloren heeft
En oversteekt van aarde naar daar wou ik eens kijken gaan
Verder haast dan verte
En o zo zacht en aarzelend zich neervlijt op haar rug
Een enig vlokje sneeuw
Op de rug van mijn hand
En daar in haar verstrikt raakt
voor en tel of twee
Om als een druppel water zich verder rollend een weg te banen
Langs een snel drogend slakkenspoor
Wind veegt even koude door mijn jas
Beroert mijn vergeten
Maar ik ga nog niet naar huis
De dag sluipt binnen in oh zo’n tederheid
-nog nooit een dag zien aanbreken -
De wolken zijn plat en aarzelen tussen grijs en wit
Als kleurloos parelmoer geschakeerd
Om drijvende vlekken bijna blauw
Waartegen amechtige aalscholvers scherp afsteken
En je onwillekeurig het rafelig geflap der vleugels invult
Een bliksemflits die in dit licht haar lading verloren heeft
En oversteekt van aarde naar daar wou ik eens kijken gaan
Verder haast dan verte
En o zo zacht en aarzelend zich neervlijt op haar rug
Een enig vlokje sneeuw
Op de rug van mijn hand
En daar in haar verstrikt raakt
voor en tel of twee
Om als een druppel water zich verder rollend een weg te banen
Langs een snel drogend slakkenspoor
Wind veegt even koude door mijn jas
Beroert mijn vergeten
Maar ik ga nog niet naar huis
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, december 09, 2017 21:57 |
| Heel mooi beschreven hoe dat gevoel ons mee kan nemen naar een andere wereld. Graag gelezen, gts Clarice | |
| september: | Zaterdag, december 09, 2017 21:22 |
| Zo mooi. Om in even zijn een wereld te vinden en voelen. Dat wat niet even maar alomvattend laat ervaren en je mij als lezer mee laat ervaren door het lezen van dit schitterende gedicht. Liefs | |
| EXPLICIT: | Zaterdag, december 09, 2017 19:29 |
| Gewoon even zijn wordt veel vergeten, zo zonde... | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, december 09, 2017 13:07 |
| Lieflijk mooi en zacht als vlokjes sneeuw zijn jouw woorden Peter, met tederheid in elke zin. stuur je een warme groet met sneeuwvlokjes. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, december 09, 2017 12:59 |
| een divers aan indrukken kijkend , belevend en voelend als de sneeuwvlok op je hand. h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2017 | ||
| Thema's: | ||