Terug
Staand aan de waterkant.
Een roos valt in het water.
Jij bent aan de overkant.
Ik ga terug, terug naar waar het begon.
Lopend over het lege strand.
Het was maart toen we elkaar ontmoeten.
Jij liep hier glimlachend over het zand.
Ik wil terug, terug naar hoe het starte.
Wachtend op de drukke bus.
Het regende hard die dag.
Hier was het, onze eerste kus.
Ik kan niet terug, terug in de tijd.
Stilstaand onder een oude wilg.
De boom waar je me ten huwelijk vroeg.
Nu zonder jouw lach.
Terug naar huis, terug maar zonder jou.
Huilend in de regen die de tranen wegwast.
Eerst was je hier, nu lig je in je graf.
Het verdriet is een zwarte last.
Ik wil terug, maar ga verder,
verder…
maar zal nooit vergeten wie je was.
~S
Een roos valt in het water.
Jij bent aan de overkant.
Ik ga terug, terug naar waar het begon.
Lopend over het lege strand.
Het was maart toen we elkaar ontmoeten.
Jij liep hier glimlachend over het zand.
Ik wil terug, terug naar hoe het starte.
Wachtend op de drukke bus.
Het regende hard die dag.
Hier was het, onze eerste kus.
Ik kan niet terug, terug in de tijd.
Stilstaand onder een oude wilg.
De boom waar je me ten huwelijk vroeg.
Nu zonder jouw lach.
Terug naar huis, terug maar zonder jou.
Huilend in de regen die de tranen wegwast.
Eerst was je hier, nu lig je in je graf.
Het verdriet is een zwarte last.
Ik wil terug, maar ga verder,
verder…
maar zal nooit vergeten wie je was.
~S
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Zondag, december 10, 2017 01:37 |
| Sterkte. Het is jammer en ook al hebben we verdriet, we moeten verder met ons leven, of we het nu willen of niet. Maar blijf mooie gedichten schrijven en dan zal je het kunnen verwerken. |
|
| Clarice: | Zaterdag, december 09, 2017 22:24 |
| Veel sterkte! Mooi gedicht, gts Clarice | |
Over dit gedicht
| Auteur: shadowstander | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2017 | ||
| Thema's: | ||