Sneeuw
Sneeuw
De sneeuw die maakt me droef vanbinnen
maar ook weer blij wanneer het alle plagen dekt
Een zacht tapijt , een nieuw begin als 't witte linnen
Miljoenen vlokken maken d'aarde onbevlekt
De sneeuw die maakt me blij vanbinnen
maar ook weer droevig als je plots de koude voelt
Dan laat dat witte deken mij bezinnen
over de vrede als zijn vacht je leden koelt
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, december 13, 2017 21:51 |
| Heel mooi geschreven Waterval. Fijn om weer van je te mogen lezen. En hoe.. Heel mooi. Liefs | |
| Avr: | Woensdag, december 13, 2017 18:23 |
| Mooi en droef, dit Winterse schrijven! mvg Avr | |
| Stroejaro: | Woensdag, december 13, 2017 18:06 |
| Prachtig. | |
| gedichtenlady: | Woensdag, december 13, 2017 12:16 |
| speciaal, mooi, ontroerend | |
| teun hoek: | Woensdag, december 13, 2017 12:14 |
| twee tegenpolen. mooi en lastig. goed gebracht. th |
|
| Clarice: | Woensdag, december 13, 2017 12:02 |
| Fijn dat je hier weer bent, waterval. Mooi gedicht naar aanleiding van de sneeuwval! Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, december 13, 2017 11:24 |
| een pracht | |
| wervelende regenboog: | Woensdag, december 13, 2017 09:34 |
| mooi wintergedicht! | |
| christina: | Woensdag, december 13, 2017 08:13 |
| een pracht van een gedicht en wat heerlijk om weer een gedicht van je te lezen liefs christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2017 | ||
| Thema's: | ||