Gesproken met het water
Met het water gesproken
mooie herinneringen in het blauw
vissen zwommen …
niet meer gevangen in het nauw
Ik zat op de rots
en keek naar de rivier
iets in mij, sprak me aan
niet zover, er vandaan
Ik zette me op de rand
en legde mijn oor te luisteren
het water sprak met mij
en ik
ik kon terug fluisteren
De rivier heeft mij vandaag geholpen
door te zeggen waar ik sporen vinden kan
sporen van mijn verleden
die mooie herinneringen
die ik nodig heb
in het heden
(niet autobiografisch)
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, december 17, 2017 09:53 |
| Blijf luisteren Raissa en het komt helemaal goed, dat wens ik je toe en mooie zondag met liefs. Anneke |
|
| Clarice: | Zaterdag, december 16, 2017 21:17 |
| Mooi geschreven, Raissa! Gts, Clarice | |
| claire vanfleteren: | Zaterdag, december 16, 2017 17:18 |
| Het is mooi geschreven en aangrijpend vertoond door het samenspel van woorden! | |
| teun hoek: | Zaterdag, december 16, 2017 12:26 |
| fijn als de rust van de natuur sporen tekent die er toe doen. th |
|
| Hjp: | Zaterdag, december 16, 2017 10:20 |
| mooi. de herinnering uit het verleden is de herinnering in het heden. | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2017 | ||
| Thema's: | ||