Hoe emoties donkerden
hoe emoties donkerden
ik voelde de
weerspannigheid
van witte verf
zij wilde
niet in een keer
stralend dekken
kon de verhalen
van de muur niet
zomaar afsluiten
door een nieuw
onbezoedeld klankbord
als blikvanger te openen
ik zag hoe
emoties donkerden
na eerst drogend lichten
hoorde spanning
in de lucht door
schaduwen van partijen
heb alles gesust
een tweede laag brengt
de balans weer terug
wil melker
19/12/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Woensdag, december 20, 2017 02:19 |
| Zichtbaar betrekt jou gezicht wanneer jij weer even aan het verleden terug denkt, jou muren zo mooi wit jaren die volgden schreven ieder hun eigen verhaal, als ze konden praten zouden ze je uren lang kunnen vermaken..... liefs lodi |
|
| EXPLICIT: | Dinsdag, december 19, 2017 16:45 |
| Dat valt nog niet mee hè over de nicotine. Fijne avond Wil. | |
| Hjp: | Dinsdag, december 19, 2017 11:40 |
| Mooi wil,hoop dat de muur uiteindelijk mag glanzen. fijne dag toegewenst. | |
| teun hoek: | Dinsdag, december 19, 2017 09:31 |
| de aanhouder wint zowel bij schilderwerk als geesteswerk. h gr. Wil mooi item. th |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, december 19, 2017 09:10 |
| Breng tot algeheel balans een toplaag aan voor extra glans Wil, wellicht zullen emoties oplichten. Ik wens je een mooie dag na dit graag gelezen gedicht. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, december 19, 2017 05:15 |
| goede morgen wil | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2017 | ||
| Thema's: | ||