Het magistrale
het magistrale
lucht streept in
het grijs en roze licht
besluit de kortste
dag het jaar het is
bijna weer volbracht
nog hebben wij
geen tijd om met
onszelf te praten
feesten vragen in
gezelschap aanwezig zijn
pas als het stiller wordt
witte bladzijden verschijnen
omdat de kleine notities
gaan verdwijnen uit
de oogst van vorig jaar
dan komt lente
in het uitbotten van
gevoel het magistrale
van het nieuwe leven in de
kansen die worden gegeven
wil melker
20/12/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Donderdag, december 21, 2017 02:38 |
| Tijden lopen door elkaar emotie's zijn zichtbaar de donkere dagen voeden onze hoofden, zij spreken in de taal die alleen zij zullen begrijpen, ieder die vecht tegen die taal zal ervaren wat de donkere dagen met een mens kan doen, wonder ter tijden zullen wel een lichtje voor hen branden die dan even kunnen genieten van onze lichtjes... liefs lodi |
|
| Avr: | Woensdag, december 20, 2017 14:32 |
| Men zegt wel eens, nieuwe ronde, nieuwe kansen! Ik wens je een goed nieuwjaar toe, wil! mvg Avr | |
| teun hoek: | Woensdag, december 20, 2017 11:44 |
| in gedachten vullen wij het witte papier. h gr. th | |
| H. Mariette: | Woensdag, december 20, 2017 10:39 |
| Mooi, en gisteren van de roze gloed mogen genieten boven de polders.. gedeelde schoonheid waar geen rang of stand boven staat... zalig... mooi :) | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, december 20, 2017 08:39 |
| We grijpen met genoegen de kansen van het magistrale dat het nieuwe voorjaar ons gaat bieden Wil, eerst het stille witte nog toevoegen aan de oogst, pas dan mogen de notities worden verwijderd. Warme groet en een mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2017 | ||
| Thema's: | ||