Simpel
Ondanks deze tijd
Vol technisch vernuft
Is die knop nog steeds niet
Gewoon uitgevonden
Dat als je erop drukt
U zomaar en pardoes
Gewoon even mij bent
Of ik even u
Iedereen elkaar
Voor een minuut of twee
Dat je door een raam stapt
En dan te midden
Van iemands belevingswereld staat
Binnen in een ziel bevindt
Die van iemand anders
Dat je zomaar snapt
Wat die ander beweegt
Dat je begrijpt
Simpelweg begrijpt
< klik >
Vol technisch vernuft
Is die knop nog steeds niet
Gewoon uitgevonden
Dat als je erop drukt
U zomaar en pardoes
Gewoon even mij bent
Of ik even u
Iedereen elkaar
Voor een minuut of twee
Dat je door een raam stapt
En dan te midden
Van iemands belevingswereld staat
Binnen in een ziel bevindt
Die van iemand anders
Dat je zomaar snapt
Wat die ander beweegt
Dat je begrijpt
Simpelweg begrijpt
< klik >
Reacties op dit gedicht
| Pbouwknegt : | Donderdag, december 28, 2017 08:38 |
| Dank voor jullie commentaar! Het onderwerp is een gedachtenexperiment. Ga maar eens bij jezelf te rade. Wat deel je wel met iemand anders en wat niet? Ben je volledig open of hou je toch iets voor jezelf? En dan nog. Je kan jezelf alleen met woorden verklaren. En die zijn zo onbeholpen. | |
| september: | Woensdag, december 27, 2017 12:42 |
| Was het maar zo simpel. Een klik en dan begrijpen en voelen in de ander. Het virtuele is vernunftig maar vaak ook vluchtig. Toch is het niet onmogelijk zaken aan te voelen. Met empathie komen we al dichter tot elkaar. Mooi gedicht Peter. Het spreekt aan. Liefs | |
| Clarice: | Maandag, december 25, 2017 18:41 |
| Gelukkig is dat niet voor consumptie vatbaar. Onze maatschappij draait al rond techniek, productiviteit etc. Stel je voor dat aandacht, menselijke interactie ook nog geautomatiseerd zou worden. Niet meer 'gaat het wel' maar een klikje... Al zou het soms wel handig zijn om iemand te doorgronden... Maar tijd nemen is ook een kunst. Interessant gedicht, Pbouwknegt. Gts, Clarice |
|
| teun hoek: | Maandag, december 25, 2017 14:18 |
| gelukkig is de communicatie zo ruim , dat wij digitaal haast binnen stappen. de deur openen en dat kenbaar maken opent vele mogelijkheden. th | |
| wervelende regenboog: | Maandag, december 25, 2017 11:33 |
| even in andermans schoenen staan en voelen hoe dat is... mooi gedicht! hgr wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2017 | ||
| Thema's: | ||