met licht gebogen vingers
in mijn onrustnacht geboren droom
kijk ik tot diep in het oneindige
van sterrenzand en stormbliksem
neem jouw gezicht zacht in mijn hand
donderend verlang ik stromen vloed
vanuit het pure van jouw zijn
verlies mij waar ik tijd
met licht gebogen vingers
tot in jouw schalen breng
sunset 26-12-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, december 27, 2017 10:47 |
| Connection, Dank je wel voor je lezen en reageren en geniet van een heel rustige woensdag. Warme vriendschappelijke groet, |
|
| Connection: | Woensdag, december 27, 2017 04:35 |
| Ja, dat is het Liefde delen en met Poezie mooi bedicht Sunset Groeten, Roger |
|
