Een briesje hoop
nog altijd is het grijs
wanneer ik naar mijn hart kijk
door de spiegel waarin
ik mezelf niet meer herken
soms zag ik aan de horizon
de warme gloed als een deken
over mijn slapen heen gaan
het gaf me troost
het eeuwige verdriet
heeft mij allang bedolven
onder al mijn gevallen tranen
alles was al opgegeven
ver voordat ik kwam
Reacties op dit gedicht
| juffie: | Vrijdag, december 29, 2017 23:52 |
| Toch wens ik voor jou dat je de deken af kunt gooien en kunt gaan genieten van het licht.....misschien in het nieuwe jaar? | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2017 | ||
| Thema's: | ||