Mystieke diepte
mystieke diepte
mag ik
weer even
je vingers raken
zoals wij vroeger
zonder woorden
met elkaar spraken
jij nam
terloops mijn
gedachten mee
samen gingen wij
richting onbekend
we waren niet verwend
kleuren en
geluiden bepaalden
het gebeuren in
kijken en ondergaan
wij waren geen gelijken
in het ijken van gevaar
het was de
magie van zijn
die mystieke diepte
voor ons ontsloot
zonder een direct raken
aan de aanwezige dood
in een warm
verblijven konden
wij onze geestkracht
verrijken mochten wij
delen in hun weer
geheeld universeel
wil melker
30/12/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Zondag, december 31, 2017 02:57 |
| Geen woord is er nodig wanneer wij denken aan het zelfde, geluk wat wij delen brengt ons dichter bij elkaar jou kosmos staat pal naast mijn horizon, voelbaar zijn jou woorden die mijn zone binnen gaan, langs de baan van liefde vertrouwen en geloof in elkaar... liefs lodi(fijne jaarwisseling alvast)ene doe kalm aan he ik lees je wel... |
|
| EXPLICIT: | Zaterdag, december 30, 2017 22:41 |
| Begrijpende vingers strelen rakend en liefdevol gekwetst vergeten stenen... | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, december 30, 2017 12:53 |
| echt mooi voelt dit gedicht Wil fijne jaarwisseling liefs wr |
|
| teun hoek: | Zaterdag, december 30, 2017 09:58 |
| een prachtige terugblik op intens beleefde verbondenheid. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, december 30, 2017 09:02 |
| De mystieke diepte dringt door in dit gedicht Wil, het verrijkt ons inzicht in het universele die jij met geestkracht hier hebt neergezet. Het laat zich lezen als bijzonder werk. Wens jou een mooie dag op weg naar het onbekende. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2017 | ||
| Thema's: | ||