akoestiek
onbewoond maar op gehoorafstand
ligt een eiland
in een zee van ruimte
in de verte klinkt een echo
met de intonatie van een stem
er rijst een vraag
om karige klankborden
te beklemtonen, om
grenzen aan gehoor
te verbeelden
ligt een eiland
in een zee van ruimte
in de verte klinkt een echo
met de intonatie van een stem
er rijst een vraag
om karige klankborden
te beklemtonen, om
grenzen aan gehoor
te verbeelden
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Woensdag, december 06, 2023 22:30 |
| Resonant.. | |
| juffie: | Zondag, december 31, 2017 18:44 |
| zij klinken wel.....maar vaak horen wij niet. | |
| M-Rose: | Zondag, december 31, 2017 16:22 |
| En muziek |
|
| teun hoek: | Zondag, december 31, 2017 14:01 |
| wij pogen te horen , maar veelal is de akoestiek van het leven minimaal. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2017 | ||
| Thema's: | ||