Het wordt zwaar
Even nagedacht over 2017!
Het wordt zwaar
Het wordt zwaar het leven.
De gedachten zwerven
over het onbestaande,
op zoek naar iets positiefs.
De vroegere fantasie is weggeëbd.
De teugels die we vroeger in handen hadden,
zijn slap geworden en sleuren ons weg.
Wij kennen de diepgang van ons eigen niet meer.
Het gaat berg af, altijd maar dieper …….
De standvastigheid onder onze voeten,
heeft plaats gemaakt voor een diepe kuil,
waar wij niet meer uit kunnen.
De zoete voorsmaak van het begin,
is weg en de bittere nasmaak,
blijft bijten op de tong.
De woorden van vroeger,
zijn nog alleen stille klanken.
Het lichaam en de ziel zijn nog één,
maar het hart klopt onophoudelijk,
van vrees en pijn.
Laat het ophouden,
zodat wij weer vrolijk kunnen zijn.
Claire Vanfleteren ©
Het wordt zwaar
Het wordt zwaar het leven.
De gedachten zwerven
over het onbestaande,
op zoek naar iets positiefs.
De vroegere fantasie is weggeëbd.
De teugels die we vroeger in handen hadden,
zijn slap geworden en sleuren ons weg.
Wij kennen de diepgang van ons eigen niet meer.
Het gaat berg af, altijd maar dieper …….
De standvastigheid onder onze voeten,
heeft plaats gemaakt voor een diepe kuil,
waar wij niet meer uit kunnen.
De zoete voorsmaak van het begin,
is weg en de bittere nasmaak,
blijft bijten op de tong.
De woorden van vroeger,
zijn nog alleen stille klanken.
Het lichaam en de ziel zijn nog één,
maar het hart klopt onophoudelijk,
van vrees en pijn.
Laat het ophouden,
zodat wij weer vrolijk kunnen zijn.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, januari 06, 2018 21:55 |
| Er is veel dat onzeker maakt, maar toch moeten we proberen de gedachten die verbinden dichtbij te houden. Gts, Clarice | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 06, 2018 16:10 |
| Toch positief proberen te blijven Claire, blik op oneindig en niet terugkijken. Ik wens je het mooie van een heel nieuw jaar. Anneke |
|
| Aquarel: | Zaterdag, januari 06, 2018 15:06 |
| Ik voel de angst in dit gedicht, de verbittering... Ik vraag me af of er misschien toch een weg uit de kuil is, een die je niet hebt gezien? Het raakt me. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Zaterdag, januari 06, 2018 14:37 |
| wat een somber vooruitzicht Claire , wat is er loos ? veel sterkte. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, januari 06, 2018 13:08 |
| mooi mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2018 | ||
| Thema's: | ||