inscripties.
Inscripties.
Oude bomen
in het park hier
statige beuken in ’t gelid
ingekerfde, namen
harten , leuzen
tonen verweerd oude outfit.
Liefde in de bast
vereeuwigd
leesbaar nog , may be vergaan
doch de woorden
die herinn’ren
aan een destijds echt bestaan.
Generaties gaan
en komen
schetsen nog hun aanwezig zijn
in verweerde
kloof patronen
meegegroeid in ’t groot uit ’t klein.
th
Oude bomen
in het park hier
statige beuken in ’t gelid
ingekerfde, namen
harten , leuzen
tonen verweerd oude outfit.
Liefde in de bast
vereeuwigd
leesbaar nog , may be vergaan
doch de woorden
die herinn’ren
aan een destijds echt bestaan.
Generaties gaan
en komen
schetsen nog hun aanwezig zijn
in verweerde
kloof patronen
meegegroeid in ’t groot uit ’t klein.
th
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 12, 2018 10:28 |
| het aardige van de inscripties is dat ze meegroeien met je jaren tot ze vaag en eindelijk onleesbaar zijn meegegroeid. Mooi die historie verwoordt Teun. Wens je een fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2018 | ||
| Thema's: | ||