Doofden in jouw ogen
doofden in jouw ogen
ik voelde nog
de warmte van je jas
die ik voorzichtig aan
de kapstok had gehangen
vleugjes jij
waren in de hal gebleven
als eilandjes leven van
jouw spirituele aanwezigheid
je dirigeerde
ongedwongen de
heerlijke sfeer die jou
vanzelfsprekend eigen was
je nam altijd
de grote wereld mee
zoals jij die kende en voelde
vol spirit en elan vitale
liet de tijd stoppen
en deed en passant
kleine wonderen terwijl
jij liefdevol naar ons keek
wij in stil verwachten
van vurige vlammen uit
roddels en nieuws die heel
langzaam doofden in jouw ogen
wil melker
13/01/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Zondag, januari 14, 2018 02:25 |
| Wij lagen aan jou voeten hoorden jou woorden aan ze kwamen binnen als een veertje zo zijde zacht, niemand kon het zo verwoorden als jij we namen het gretig in ons op, geen woord geen letter blijf achter in de zaal waar jij je gedichten voordrachten, ze werden opgeslagen in ieders hoofd om er van te leren.... liefs lodi |
|
| MelodyLiz: | Zaterdag, januari 13, 2018 17:50 |
| Prachtig gedicht, mooi hoe je de woorden gebruikt en neerzet. | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 13, 2018 12:19 |
| lijkt me fijn iemand naast je te hebben die zo'n heerlijke sfeer kan dirigeren. Wat een warme jas al niet teweeg kan brengen. Fijn weekend Wil. Anneke |
|
| Hjp: | Zaterdag, januari 13, 2018 10:57 |
| Mooi wil. kan zelf helaas geen gedichten meer plaatsen,redactie zoekt het uit nu. Ieder geval mooi gedicht om weekend mee te beginnen. fijn weekend toegewenst. | |
| teun hoek: | Zaterdag, januari 13, 2018 09:56 |
| wat een voelbare omschrijving Wil. heel mooi. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2018 | ||
| Thema's: | ||