Mijmeren van geluk
Elk spel gesluierd
vierentwintig uur eerder
onder wit satijn
na het jawoord gegeven
verwarmd op een ijsplateau.
Een kil jaar in beeld
bevroren als illusie
speelt haar gulle lach
als enige souvenir
glinsterend voor het altaar.
Oneindig zweven
onder een sterrenhemel
via een zwart gat
waar ons begin eindigde
leeft het begin in mijn droom.
vierentwintig uur eerder
onder wit satijn
na het jawoord gegeven
verwarmd op een ijsplateau.
Een kil jaar in beeld
bevroren als illusie
speelt haar gulle lach
als enige souvenir
glinsterend voor het altaar.
Oneindig zweven
onder een sterrenhemel
via een zwart gat
waar ons begin eindigde
leeft het begin in mijn droom.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 16, 2018 16:20 |
| Houd dat zwevende gevoel vast Alexander, te mooi om te verliezen. Fijne middag gewenst. Anneke |
|
| Alexander41: | Dinsdag, januari 16, 2018 14:46 |
| Beste Teun, Ik kan je vertellen: "voor eeuwig in gedachte". |
|
| teun hoek: | Dinsdag, januari 16, 2018 14:30 |
| gedacht geluk ? of toch gevonden. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2018 | ||
| Thema's: | ||