Eenzaamheid onder de ouderen....
Dagen sluimeren voorbij
geen voetstap in de gang
woorden je hoort ze niet,
eenzaam kijk je voor je
uit naar buiten waar het
nat en koud is,
het buitenleven maakt
jou er niet vrolijker op
enige aanspraak die
jij heb zijn op gezette
tijden de zuster die even
langs komt,
verder zie jij helaas niemand
bij jou over de vloer komen en
bij die gedachten dwaal je maar
weer af naar vroeger,
toen iedereen nog vrolijk
bij jou op de koffie kwam
samen een liedje zongen
of gewoon genieten van het,
samen zijn....
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, januari 19, 2018 09:38 |
| Eenzaamheid komt helaas veel voor bij ouderen. En de zuster wordt ook nog onder tijdsdruk gezet, terwijl het babbeltje zo belangrijk is. Liefs, Aquarel |
|
| juffie: | Vrijdag, januari 19, 2018 00:10 |
| Je hebt me geïnspireerd, met het beeld van mijn demente tante voor ogen.....de woorden die ik hieronder schreef heb ik in een nieuw gedicht verwerkt. Dank voor deze inspiratie |
|
| juffie: | Donderdag, januari 18, 2018 09:25 |
| dagen in gesprek met zichzelf de dialoog wordt monoloog totdat de woorden zwijgen. triest beeld...goed beschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lodi | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2018 | ||
| Thema's: | ||