Gebroken
Tranen springen in mijn ogen,
nu ik probeer te omschrijven hoe ik mij voel.
Ik mis je.
Ik mis ons samen zijn,
ik mis de knuffels,
ik mis een kus,
ik mis het gevoel van geluk
en de gedachte nooit meer alleen te hoeven zijn.
Jij hebt mij gelukkiger gemaakt dan ooit
en tegelijkertijd verdrietiger dan ik aan kan.
Ruim een half jaar verder en ik ben nog steeds gebroken,
vol verdriet, onzekerheden en eenzaamheid.
Ik vecht en vecht en vecht.
Ik wil weer gelukkig zijn,
maar er lijkt geen einde aan het verdriet te komen.
nu ik probeer te omschrijven hoe ik mij voel.
Ik mis je.
Ik mis ons samen zijn,
ik mis de knuffels,
ik mis een kus,
ik mis het gevoel van geluk
en de gedachte nooit meer alleen te hoeven zijn.
Jij hebt mij gelukkiger gemaakt dan ooit
en tegelijkertijd verdrietiger dan ik aan kan.
Ruim een half jaar verder en ik ben nog steeds gebroken,
vol verdriet, onzekerheden en eenzaamheid.
Ik vecht en vecht en vecht.
Ik wil weer gelukkig zijn,
maar er lijkt geen einde aan het verdriet te komen.
Over dit gedicht
| Auteur: just me | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2018 | ||
| Thema's: | ||