verstilling
Zij slijt haar tijd
in stille eenzaamheid
haar kamer is haar haven
vanwaar haar schip
niet verder voer
de rede vond
Nu is het tijd
om in te klaren:
De jaren zijn voorbij gevlogen
de stilte niet verbroken
dagen in gesprek met zichzelf
dialoog wordt monoloog
totdat de woorden zwijgen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, januari 20, 2018 18:11 |
| in de krimp der kracht in almaar kleiner reikwijdte verdicht en verdiept de blik in iets wat velen hedendaags druk doende niet meer durven zien. hans |
|
| wijnand.: | Vrijdag, januari 19, 2018 23:06 |
| Mooi | |
| september: | Vrijdag, januari 19, 2018 19:48 |
| Onder de indruk en verstild gelezen. Liefs | |
| Clarice: | Vrijdag, januari 19, 2018 18:32 |
| Mensen willen geen stilte, ze willen rust. Heel mooi gedicht, gts Clarice | |
| lodi: | Vrijdag, januari 19, 2018 14:00 |
| gelezen met een brok in me keel dankjewel mooi beschreven liefs lodi | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 19, 2018 13:07 |
| Ja Juffie, verstilling alom. Alleen leven voor en met jezelf lijkt me niet gezond. Warme groet wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, januari 19, 2018 10:41 |
| moeilijk die laatste fase. h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2018 | ||
| Thema's: | ||