nog is het niet lente
in nachten waar maanlicht
tussen donkere twijgen
bizarre patronen tekent
met op de grond een deken
warm-houdende bladeren
is er nog geen vermoeden
van lente, van nieuwe sappen,
breken onder schoenen
broze takjes als knoken:
voedsel voor het komende
ik moet mij zetten, rusten
om mij voor te bereiden
op het bruisende leven
dat mij, onvermijdelijk
weldra weer zal overspoelen
sunset 27-01-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, februari 02, 2018 08:52 |
| Aquarel, Sorry voor mijn late re maar heb het heel druk gehad (o.a. met de organisatie van ons eigen internationaal danstoernooi dat afgelopen zondag heeft plaatsgevonden). Dank je wel voor je lezen en reageren en, zoals al dikwijls vastgesteld, jij leest goed. Ook nu weer. Warme genegen groet en heel vredige vrijdag, |
|
| Aquarel: | Zondag, januari 28, 2018 12:04 |
| Ik vind het erg mooi.. Het doet mij denken aan de donkere tijden van het leven, wanneer ik geen licht meer kan ervaren, maar door ervaring geleerd dat het toch terug zal keren. Met de nodige rust, tot het leven weer bruist. Erg mooi, en geruststellend... Liefs, Aquarel |
|
| sunset: | Zaterdag, januari 27, 2018 19:32 |
| Janny Scheybeler de Jonge, mima, Dank jullie wel voor het lezen en reageren. En sorry wanneer dit vers niet voldeed aan de verwachting. Nog een prettige zaterdagavond en warme genegen groet, |
|
| mima: | Zaterdag, januari 27, 2018 16:44 |
| Nee het is nog niet lente. Heb betere van je gelezen sunset. Vriendelijke groet | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, januari 27, 2018 15:37 |
| ja tot 21 maart hebben we nog winter een mooi schrijven weer hoor |
|
